ارزش قابل استخراج ماینر: خوب، بد، زشت
ارزش قابل‌استخراج ماینر که به اختصار ام‌ای‌وی (MEV) نامیده می‌شود، هم یک مشکل و هم یکی از ویژگی‌های بلاکچین است. این مطلب یک راهنما برای درک ام‌ای‌وی و تعامل با آن می باشد.
ام‌ای‌وی، مخفف اصطلاح ماینر اِکستِرَکتبِل وَلیو (Miner Extractable Value) به معنای ارزش قابل‌استخراج ماینر است که اخیراً آن را به عنوان مخفف اصطلاح مَکزیمُم اِکستِرَکتبِل وَلیو (Maximum Extractable Value) به معنای حداکثر ارزش قابل‌استخراج نیز در نظر گرفته‌اند. به هر حال، اصطلاح ام‌ای‌وی به عنوان مخفف هر دو این موارد به کار می‌رود و معرف معیاری است از سودی که یک ماینر (یا ولیدِیتور، سِکوئنسر و غیره) می‌تواند از طریق توانایی خود در گنجاندن، حذف و چینش مجدد خودسرانه تراکنش‌ها در بلوک‌های تولید شده در شبکه بلاکچین سازگار با قرارداد هوشمند، به دست آورد.
ام‌ای‌وی یا ارزش قابل‌استخراج ماینر چیست؟
به بیان ساده، ارزش قابل‌استخراج ماینر عمل پویایی است که به ماینرها اجازه می‌دهد با تعیین ترتیب تراکنش‌ها به نفع خود در یک شبکه بلاکچین، سود خود را به حداکثر برسانند. این عمل، چینش مجدد، گنجاندن و حذف خودسرانه تراکنش‌ها در یک بلوک به هزینه مشتری را شامل می‌شود.
اصطلاح ارزش قابل‌استخراج ماینر اولین بار در سال ۲۰۱۹ توسط گروهی از پژوهشگران ابداع شد. آن‌ها با انتشار مقاله‌ای به نام فلش‌بویز ۲ (Flash Boys 2.0)، این موضوع را برجسته کردند. نکته جالب این‌که پیش از ابداع این اصطلاح توسط این گروه، یک کاربر رِدیت (Reddit) با توجه به عمومی بودن همه تراکنش‌ها در شبکه اتریوم، این مشکل را شناسایی کرده و آن را تحت عنوان مشکل ماینر فِرانت‌رانینگ (miner front-running) مطرح نموده بود. جالب‌تر این‌که با توجه به ارتباط مسئله ام‌ای‌وی با اتریوم، در زنجیره پس مرج تغییرات قابل‌توجهی در چگونگی وقوع این مسئله رخ خواهد داد (مرج همان انتقال از پروتکل اثبات کار به پروتکل بسیار کارآمدتر اثبات سهام است که انجام آن مدت‌ها به طور انجامید).
پس از تحقیقاتی که تیم پژوهشی یکی از شرکت‌های سرمایه‌گذار در وب‌تِری (Web3) به نام پارادایم (Paradigm) انجام داد، مفهوم ام‌ای‌وی و مشکلات پیرامون آن بسیار بدنام شدند. دَن رابینسون (Dan Robinson)، رئیس بخش تحقیقات پارادایم، مقاله «اتریوم یک جنگل تاریک است» را در سال ۲۰۲۰ منتشر کرد. او در این مقاله بیان کرد که مسائل مرتبط با ام‌ای‌وی مانند ربات‌های فرانت‌رانینگ به طور بالقوه ماینرها را به چینش مجدد و ارائه تراکنش‌ها در ممپول‌های (Mempool) خود و به نفع خود، ترغیب می‌کند.
مجموع استخراج ام‌ای‌وی در شبکه اتریوم از سال ۲۰۲۰ تا کنون
امروزه ارزش قابل‌استخراج ماینر، با استخراج بیش از ۶۶۳ میلیون دلار ارزش از کاربران از سال ۲۰۲۰، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات اتریوم است و این نشان می‌دهد که ام‌ای‌وی صرفاً یک مشکل جزئی نیست، بلکه یک مشکل مهم است که در سطح گسترده رخ می‌دهد و موضوع نگران‌کننده‌ای برای کاربران اتریوم است.
اجازه دهید نگاهی داشته باشیم به انواع استخراج، نمونه‌هایی از آن‌ها، آثار ام‌ای‌وی و همچنین اقداماتی که کاربران می‌توانند برای کاهش این اثرات انجام دهند.
انواع ارزش قابل استخراج ماینر
امروزه کاربران به اشکال مختلفی از آثار اقتصادی ام‌ای‌وی رنج می‌برند. اصطلاحاتی مانند گَس‌گُلفینگ (Gas golfing) و جِنِرِلایزد فِرانت‌رانرز (generalized front-runners) همواره در صدر اخبار حوزه رمزارزها قرار دارند. با این‌حال، اجازه دهید پیش از پرداختن به بحث انواع ارزش قابل‌استخراج ماینر، نگاهی به اصول کلی پشت پرده آن و چگونگی تأثیر آن بر ماینرها و ولیدیتورها داشته باشیم.
همان‌طور که بیان شد، از آن‌جا که ماینرها و ولیدیتورها به بلوک در حال تأیید (confirming block) دسترسی دارند، ام‌ای‌وی به آن‌ها اجازه می‌دهد که از چینش مجدد تراکنش‌ها سود ببرند. بخش عمده‌ای از ام‌ای‌وی توسط مشارکت‌کنندگان مستقلی به نام جستجوگران (searchers) انجام می‌شود.
جستجوگران کاربرهایی (و نه الزاماً ماینرهایی) هستند که الگوریتم‌های پیچیده‌ای را در اکوسیستم بلاکچین مدیریت می‌کنند. این الگوریتم‌ها برای شناسایی فرصت‌های سودآور ام‌ای‌وی مورد استفاده قرار می‌گیرند. جستجوگران از ربات‌ها برای ارسال خودکار تراکنش‌های سودآور به شبکه، بهره می‌برند. از آن‌جا که جستجوگران فرصت دستیابی به سود امن دارند، می‌توانند هزینه‌های بالای گَس (gas) را بپردازند و ماینرها و ولیدیتورها را به پذیرش چینش تراکنش‌هایی که پیشنهاد داده‌اند، ترغیب کنند.
در ادامه به انواع مختلف استخراج‌هایی که در قالب ام‌ای‌وی انجام می‌شود، می‌پردازیم.
گَس‌گُلفینگ
گَس‌گُلفینگ فرآیند بهینه‌سازی عملکرد قراردادهای هوشمند موجود است به نحوی که میزان گَس مصرفی را به حداقل برساند و عبارت است از برنامه‌ریزی تراکنش‌ها به گونه‌ای که از طراحی قرارداد برای مصرف کمترین میزان گس بهره‌مند شوند.
گَس‌گُلفینگ یک مزیت رقابتی به جستجوگران می‌دهد، زیرا به آن‌ها این امکان را می‌دهد که قیمت بالاتری را برای گس تعیین کنند اما در عین‌حال هزینه گس خود را ثابت نگه دارند (هزینه گس = قیمت گس × گس مصرف‌شده).
برای درک مفهوم گَس‌گُلفینگ، باید مفهوم هزینه ذخیره‌سازی در یک شبکه غیرمتمرکز را درک کنیم. بر خلاف داده‌هایی که در یک سرور متمرکز ذخیره می‌شوند، داده‌های بلاکچین نه در یک مکان واحد بلکه در ده‌ها هزار دیسک پراکنده در سرتاسر جهان ذخیره می‌شوند. علاوه بر این، اگر تراکنشی در آینده انجام شود، این داده‌ها باید برای دسترسی و تغییر در دسترس همه نود(node)ها باشند. به همین دلیل، هزینه دسترسی به داده‌ها به صورت گَس فی (gas fee) یا هزینه گس توسط شبکه دریافت می‌شود.
گَس‌گُلفرها (Gas golfers) از روش‌های زیر استفاده می‌کنند.
• تا جایی که بتوانند در فضا و اندازه کد تراکنش صرفه‌جویی می‌کنند.
• داده‌ها را تنها زمانی ذخیره می‌کنند که ذخیره‌سازی واقعاً ضرورت داشته باشد.
• تعداد دفعات دسترسی و تغییر حافظه توسط یک فانکشن را تحت کنترل خود در‌می‌آورند.
یکی دیگر از روش‌های گَس‌گُلفینگ، استفاده از آدرس‌هایی است که با یک رشته طولانی از صفرها شروع می‌شوند. چنین آدرس‌هایی فضای ذخیره‌سازی کمتری را اشغال می‌کنند. یک روش دیگر، باقی گذاشتن موجودی توکن‌های کوچک ای‌آر‌سی۲۰ (ERC-20) در قراردادها برای استفاده مجدد از آن‌ها است. زیرا اختصاص دادن اولیه یک اسلات ذخیره‌سازی بیش از به‌روزرسانی آن هزینه دارد (SSTORE در مقابل SLOAD).
شایان ذکر است که اِس‌اِستور (SSTORE) (ذخیره‌سازی داده‌ها در یک اسلات ذخیره‌سازی) و اِس‌لود (SLOAD) (بارگیری داده‌ها از اسلات به حافظه)، از نظر میزان هزینه گس، دو مورد از گران‌ترین آپکُدها (opcode) در ام‌ای‌وی هستند.
جِنِرِلایزد فِرانت‌رانینگ: فرانت‌رانینگ چیست و چرا تا این حد رایج است؟
برخلاف گَس‌گُلفینگ، فرانت‌رانینگ (front-running) با بهینه‌سازی قراردادهای هوشمند برای شناسایی فرصت‌های سودآور ام‌ای‌وی سر و کاری ندارد. در عوض تراکنش‌های تأییدنشده را برای یافتن معاملات سودآور درنظر می‌گیرد، سپس به سراغ این تراکنش‌های اولیه می‌رود و آن‌ها را با هزینه گس بالاتر پیشنهاد می‌کند.
فرانت‌رانِرها (front-runners) در ابتدا با اجرای موثر یک معامله برنده، سود خود را به هزینه معامله‌گر صادق اصلی تضمین می‌کنند. ربات‌های فرانت‌رانینگ که با استفاده از پارامترها و الگوریتم‌های ویژه، تراکنش‌ها را پیش از آن که اتفاق بیفتند مورد شناسایی قرار می‌دهند، جِنِرِلایزد فِرانت‌رانِر (generalized front-runner) نامیده می‌شوند.
اجازه دهید این موضوع را با بیان یک مثال روشن‌تر کنیم.
تصور کنید که برای یک معامله‌گر یک فرصت آربیتراژ پیش آمده است. فرض کنید قیمت یک کوین خاص در یونی‌سواپ (Uniswap) و سوشی‌سواپ (Sushiswap) متفاوت است. مثلاً فرض کنید قیمت دبلیو-بی‌تی‌سی/یو‌اِس‌دی‌سی (wBTC/USDC) در یکی از آن‌ها ۲۰ هزار و ۹۰۴ دلار و در دیگری ۲۰ هزار و ۹۱۶ دلار است. برای سود بردن از این فرصت، معامله‌گر باید آن کوین را با قیمت کمتر در یونی‌سواپ بخرد و سپس با قیمت بالاتر در سوشی‌سواپ بفروشد. هنگامی که معامله‌گر تراکنش خرید را ایجاد می‌کند، باید در ممپول (استخر تراکنش‌های تأییدنشده) منتظر بماند تا یک ماینر آن را انتخاب و اجرا کند.
اما چیزی که این معامله‌گر نمی‌داند این است که این کار روزنه‌ای را برای ورود یک ربات فرانت‌رانر باز می‌کند. هنگامی که این تراکنش منتظر تأیید است، ربات آن را شناسایی و کپی می‌کند. سپس آن را با هزینه گس بالاتر پیشنهاد می‌دهد و به این ترتیب، این تراکنش پیش از تراکنش معامله‌گر اصلی انجام می‌شود. این امر، عملاً فرصت آربیتراژ معامله‌گر را از او می‌گیرد و کاربر جستجوگر با توجه به هزینه فکری، پولی و خلاقیت برای خود سود کسب می‌کند.
بَک‌رانینگ
مانند فرانت‌رانینگ، در روش بَک‌رانینگ (Back-running) هم یک ممپول مورد پایش قرار می‌گیرد تا بلافاصله پس از معلق شدن تراکنش هدف، یک تراکنش اجرا شود. جستجوگران ام‌ای‌وی برای دستیابی به این منظور از ربات‌های بک‌رانینگ استفاده می‌کنند تا گوش به زنگ تراکنش‌های بزرگ باشند. تراکنش‌های بزرگ اغلب به کاهش شدید قیمت در استخر اِی‌ام‌ام (AMM pool) می‌انجامند.
سپس، ربات بک‌رانینگ یک معامله در جهت مخالف را در همان استخر انجام می‌دهد تا سود مالک خود را به حداکثر برساند. به عبارت دیگر، بک‌رانینگ با اهرم تفاوت قیمت ناشی از تراکنش‌های اصیل کار می‌کند.
ربات‌های بک‌رانینگ برای یافتن لیست جفت توکن‌های جدید نیز ممپول‌ها را پایش می‌کنند. سپس تراکنش‌هایی را انجام می دهند تا بتوانند با خرید حجم زیادی از یک طرف از این جفت توکن‌ها، نقدینگی اولیه را بلافاصله کاهش دهند. این کار متعاقباً باعث افزایش قیمت توکن می‌شود. افزایش قیمت سبب ایجاد نگرانی و ترس عقب افتادن از بازار در سایر معامله‌گران می‌شود و در نتیجه، قیمت باز هم بالاتر می‌رود. سپس ربات بک‌رانینگ توکن را با قیمت بالاتری می‌فروشد و جستجوگر را به حداکثر سود رسانده و در این میان، خریداران کوچک را از بین می‌برد.
سَندویچ اَتَک
سَندویچ اَتَک (Sandwich attack) یا حمله ساندویچی، دو راهبرد فرانت‌رانینگ و بک‌رانینگ را با هم ترکیب می‌کند. این روش به ویژه در صرافی‌های غیرمتمرکز (مانند یونی‌سواپ) که از مفهوم اِی‌ام ام استفاده می‌کنند، کاربرد زیادی دارد. همان‌طور که در مثال بک‌رانینگ دیدیم، در این مدل، یک تراکنش بزرگ می‌تواند قیمت یک دارایی را به طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یا افزایش دهد.
چگونگی انجام حمله ساندویچی در مورد یک توکن مشخص
استخراج‌کنندگان ام‌ای‌وی از اِی‌ام‌ام‌ها به عنوان اهرمی برای کسب سود با پایش ممپول‌ها و یافتن تراکنش‌های بزرگ و گیر انداختن آن‌ها استفاده می‌کنند. این استخراج‌کنندگان برای دستیابی به سود از یک تراکنش بزرگ، روش‌های فرانت‌رانینگ و بک‌رانینگ به طور هم‌زمان در مورد آن تراکنش اجرا می‌کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید معامله‌گری می‌خواهد در یونی‌سواپ مقدار زیادی ای‌تی‌اچ (ETH) را با یک آلتکوین غیرمعروف مبادله کند. هنگامی که جستجوگر ام‌ای‌وی این تراکنش را در ممپول ببیند، می‌تواند به روشی که در فرانت‌رانینگ گفته شد، تراکنش مشابهی را پیش از تراکنش اجرا کند.
انجام تراکنش جستجوگر، متعاقباً سبب کاهش قیمت ای‌تی‌اچ (ETH) و افزایش قیمت آلتکوین در استخر می‌شود. این اتفاق به نوبه خود باعث می‌شود که قربانی به ازای هر کوین مبلغی بیش از آنچه که در ابتدا انتظار می‌رفت را پرداخت کند. برای تکمیل کار، هنگامی که تراکنش قربانی انجام شد، جستجوگر می‌تواند با بک‌رانینگ، آلتکوین‌های خود را به هزینه معامله‌گر اصلی دوباره به ای‌تی‌اچ تبدیل کند و به این ترتیب سود کسب کند.
تایم بَندیت اَتک
یکی دیگر از روش‌های حملات ام‌ای‌وی، تایم بَندیت اَتک (Time bandit) یا حمله راهزن زمان است. همان‌طور که خواهید دید، این حملات شاید نگران‌کننده‌ترین نوع حملات باشند، زیرا می‌توانند سبب بی‌ثباتی اجماع و اعتماد را در یک شبکه شوند.
حملات راهزن زمان عبارت است از استخراج مجدد بلوک‌ها به منظور به حداکثر رساندن سود.
یکی از موقعیت‌هایی که ممکن است در آن حمله راهزن زمان رخ دهد زمانی است که پاداش بلوک در مقایسه با ام‌ای‌وی به اندازه کافی کوچک باشد. این وضعیت ماینرها را ترغیب می‌کند تا برای به دست آوردن حداکثر سود، اجماع را بی‌ثبات کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید بالاترین بلوک یک شبکه بلاکچین شماره B10 و پاداش آن ۱۰۰ دلار است. اتفاقاً، یک ماینر متوجه یک فرصت ام‌ای‌وی به ارزش ۱۰۰۰ دلار در بلوک شماره B7 می‌شود. این فرصت ممکن است ماینر را ترغیب کند که بلوک B7 و همه بلوک‌های بعد از آن را بازاستخراج کند تا در عین حال که به قاعده بلندترین زنجیره (longest-chain rule) پایبند است، پاداش‌های ام‌ای‌وی را نیز به دست آورد.
همان‌طور که برای شما هم قابل تصور است، در زنجیره‌های بزرگ بعید است بدون درجه خاصی از تبانی میان چند ماینر، چنین اتفاقی رخ دهد. با این حال، در زنجیره‌های جدید، استخراج مجدد بلوک‌ها همچنان یک مشکل است و با متمرکزتر شدن قدرت استخراج می‌تواند به مشکل جدی‌تری تبدیل شود.
آنکِل اَتک
نوع ویژه دیگری از حملات ام‌ای‌وی، آنکِل اَتک (Uncle attack) است. تراکنش دسته‌ای یک تاکتیک رایج برای جلوگیری از حملات است. حملات آنکل می‌توانند حتی تراکنش‌های دسته‌ای را دور بزنند و ام‌ای‌وی را اجرا کنند. قبل از این که به سراغ نحوه کار حمله آنکل برویم، باید تراکنش‌های دسته‌ای (bundled transactions) را درک کنیم.
فِلَش‌باتز (Flashbots) یک سازمان تحقیقاتی است که دسترسی به ام‌ای‌وی را با ایجاد یک بازار مزایده برون‌زنجیره‌ای ام‌ای‌وی، به صورت دموکراتیک درمی‌آورد (یک موضوع بحث‌برانگیز که در ادامه به آن خواهیم پرداخت). راهکار فلش‌باتز فرانت‌رانینگ به عنوان خدمت (front-running as a service) و به اختصار اِف‌اِی‌اِی‌اِس (FaaS) نام دارد.
وقتی که مزایده فلش‌باتز پایان یافت، دسته‌ای از تراکنش‌های فرانت‌رانینگ در کنار هم قرار می‌گیرند تا این دسته تراکنش‌ها از پیش‌دستی سایر فرانت‌رانرها در امان بماند. برای این که تراکنش‌های دسته‌ای در یک سفارش گنجانده شوند یا باید کل دسته با هم گنجانده شود یا هیچ‌کدام از آن‌ها قرار نگیرند. همچنین یک دسته تراکنش را نمی‌توان به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کرد.
با این حال، مواردی وجود دارد که یک دسته از این تراکنش‌ها در یک بلوک آنکِل (uncle block) استخراج می‌شوند. در اتریوم گاهی دو بلوک تقریباً به‌طور هم‌زمان استخراج می‌شوند اما فقط یکی از آن‌ها اجازه ورود به زنجیره را دارد. بلوکی که از ورود به زنجیره بازمی‌ماند، بلوک آنکل یا اورفان (orphan) یا یتیم نامیده می‌شود. تراکنش‌هایی که در بلوک آنکل ثبت شده‌اند، فرصتی برای یک حمله ایجاد می‌کنند.
هنگامی که تراکنش‌های دسته‌ای در یک بلوک آنکل استخراج شوند، باز هستند و همه می‌توانند آن‌ها را ببینند. در این حالت، یک مهاجم می‌تواند تراکنش‌ها را از دسته جدا کند و آن‌ها را مورد فرانت‌ران (front-run) و بَک‌ران (back-run) قرار دهد. این موضوع همچنین نشان می‌دهد که حملات به ممپول محدود نمی‌شوند و به بلوک‌های آنکل نیز گسترش می‌یابند.
اثرات ارزش قابل‌استخراج ماینر: خوب، بد، زشت
بحث‌های متعددی پیرامون ام‌ای‌وی و نقش آن در اکوسیستم بلاکچین وجود دارد.
قبل از این که به سراغ جنبه‌های منفی آن برویم، اجازه دهید با بررسی دیدگاه طرفی نگاه کنیم که معتقد است ام‌ای‌وی غیرقابل‌حل و اجتناب‌ناپذیر است.
جنبه خوب ام‌ای‌وی
دیدگاه طرفداران این جنبه این است که جامعه کریپتو باید به جای این که به ام‌ای‌وی به عنوان یک مشکل نگاه کند و به جای تلاش برای حل آن، باید ابزارهایی برای دموکراتیک کردن دسترسی به آن ایجاد کند.
طرفدارن ام‌ای‌وی معتقدند که ام‌ای‌وی با فراهم کردن امکان انجام سریع و روان عملیات تسویه، سودمندی پروژه‌های دیفای (DeFi) مانند پروتکل‌های وام‌دهی، را تضمین می‌کند. آن‌ها می‌گویند استخراج‌کنندگان ام‌ای‌وی بازیگران منطقی هستند که در پی پیدا کردن و رفع ناکارآمدی‌های اقتصادی پروتکل‌های دیفای هستند و آن‌ها را قوی‌تر می‌کنند.
یک گروه از پژوهشگران وابسته به طرفداران ام‌ای‌وی، سازمانی به نام فلش‌باتز ایجاد کرده‌اند که بر روی کاهش آثار منفی تکنیک‌های فعلی استخراج ام‌ای‌وی کار می‌کند. فلش‌باتز محصولی به نام ام‌ای‌وی‌گِث (MEV-Geth) تولید کرده است که فرانت‌رانینگ را به عنوان یک خدمت ارائه می‌دهد که تمرکز اولیه آن بر ایجاد یک اکوسیستم ام‌ای‌وی بدون مجوز، شفاف و منصفانه است.
طرفداران ام‌ای‌وی بر این باورند که ارائه فرانت‌رانینگ به عنوان خدمت، درآمد از دست‌رفته ماینرها که ناشی از به‌روزرسانی ای‌آی‌پی ۱۵۵۹ (EIP-1559) اتریوم است را جبران می‌کند. از این رو، با ترغیب ماینرها به رقابت برای ام‌ای‌وی با قدرت هش بالاتر، امنیت اتریوم را به طور غیرمستقیم افزایش می‌دهد.
جنبه بد ام‌ای‌وی
از سوی دیگر، دلایل واضحی وجود دارد که ام‌ای‌وی باعث تجربه بدتری برای کاربران می‌شود، به ویژه این که سبب پرهزینه‌تر شدن تراکنش‌ها شده و سود را کاهش می‌دهد.
به عنوان مثال، در لایه اپلیکیشن، حملات فرانت‌رانینگ و ساندویچ سبب ضرر میلیون‌ها دلاری کاربران در اثر افت قیمت و از دست رفتن فرصت‌های آربیتراژ می‌شود.
وجود ربات‌های فرانت‌رانینگ، آربیتراژ را برای معامله‌گران غیرحرفه‌ای به یک بازی غیرقابل برد تبدیل می‌کند. این موضوع به ویژه بر عملکرد پیشنهادی پروتکل‌ها دیفای که برای کارکرد صحیح به آربیتراژ شخص ثالث متکی هستند، آسیب وارد می‌کند.
حضور ربات‌های ام‌ای‌وی محیط نامساعدی را برای آربیتراژورهای واقعی برای شرکت در چنین پروتکل‌هایی ایجاد می‌کند و این به نوبه خود برای امنیت پروتکل مضر است.
علاوه بر این، در سطح شبکه، جِنِرِلایزد فرانت‌رانِرها با افزایش هزینه گَس با یکدیگر رقابت می‌کنند. این موضوع اغلب به ازدحام در شبکه و بالا رفتن هزینه‌های تراکنش می‌انجامد. کاربران شبکه (و همچنین خودِ شبکه‌ای که ناکارآمد و پرهزینه می‌شود) از این موضوع آسیب می‌بینند.
جنبه زشت ام‌ای‌وی
همچنین دیدگاهی وجود دارد مبنی بر این که ام‌ای‌وی خودِ شبکه را در سطح پروتکل بدتر می‌کند. به عنوان مثال، برای هر بلوک معین، اگر پاداش ام‌ای‌وی از پاداش بلوک بیشتر باشد ممکن است ماینرها به بازیابی بلوک‌ها ترغیب شوند و این می‌تواند اجماع شبکه را بی‌ثبات کند.
این که ماینرها برای کسب سود، مجاز به بازآرایی ترتیب و چینش مجدد تراکنش‌ها در بلوک‌ها باشند ممکن است به منزله خدشه‌دار کردن اصل وجود بلاکچین‌ها به عنوان یک فناوری ایمن، تغییرناپذیر و بدون مجوز باشد.
همچنین این موضوع باعث می‌شود که ماینرها نقش فعالی در تأثیرگذاری بر تراکنش‌ها و موجودی‌ها داشته باشند، نه این‌که به عنوان طرف‌های خنثی برای کسب سودهای دیگری با هم رقابت کنند.
به این موضوع فکر کنید که اگر ماینرها تصمیم بگیرند تا فرصت خود را برای بهره‌گیری از امتیازات استخراجی در جهت انجام ام‌ای‌وی صرف کنند، چه می‌شود؟
کاهش اثرات ارزش قابل‌استخراج ماینر
ما جنبه‌های نامطلوب ام‌ای‌وی را بررسی کردیم و گفتیم که میلیون‌ها دلار به خاطر استخراج‌های ام‌ای‌وی از دست رفته است. اکنون بسیار مهم است که این مقاله را با بحث در مورد چگونگی کاهش یا به حداقل رساندن اثرات ام‌ای‌وی به پایان ببریم.
کل اکوسیستم کریپتو به طور فعالانه در حال بررسی و کار بر روی راه‌حل‌هایی برای کاهش یا به حداقل رساندن آثار ام‌ای‌وی است، هم از سوی کسانی که معتقدند ام‌ای‌وی گریزناپذیر است و به دنبال راهی برای دموکراتیک کردن دسترسی به آن هستند و هم از سوی کسانی که در تلاش برای جلوگیری از آن هستند، پیشنهادهای متعددی مطرح شده است.
اجازه دهید به راه‌حل‌های پیشنهادی هر دو گروه نگاهی داشته باشیم.
دموکراتیک کردن ام‌ای‌وی، فلش‌باتز و موارد دیگر
در سمت طرفداران ام‌ای‌وی، چندین سازمان مانند فلش‌باتز (که در بالا در مورد آن صحبت شد) وجود دارند که از طریق سازوکار مزایده بلوک مهر و موم‌شده، در راستای دموکراتیک کردن استخراج ام‌ای‌وی فعالیت می‌کنند. این سازوکاز مزایده یک تقویت‌کننده اختصاصی موازی ایجاد می‌کند که جنگ‌های پیشنهاد خرید در ممپول‌ها، تراکنش‌های ناموفق که سبب تورم بلاکچین می‌شوند و هزینه کلی گس را برای کاربران کاهش می‌دهد.
در عین حال، خوشبینی به حرکتی منجر شده است که برای به حداقل رساندن آثار ام‌ای‌وی بر ترافیک شبکه، مزایده ام‌ای‌وی (MEVA) را پیشنهاد می‌کند. در مزایده ام‌ای‌وی برنده مزایده، تا زمانی که هیچ تراکنش خاصی را بیش از اِن (N) بلوک به تأخیر نیندازد، مجاز به چینش مجدد تراکنش‌های ارسالی است و می‌تواند تراکنش‌های مورد نظر خود را درج کند.
پیشنهادات طرف مخالف ارزش قابل‌استخراج ماینر
از سوی دیگر، کسانی که معتقدند ام‌ای‌وی خوب نیست و باید به حداقل برسد نیز چند راه‌حل ارائه کرده‌اند.
آربیتروم (Arbitrum) یک راه‌حل لایه۲ برای اتریوم است که آشکارا خود را در برابر ام‌ای‌وی و اِف‌اِی‌اِی‌اِس (FaaS) قرار داده است. به منظور کاهش ام‌ای‌وی، آربیتروم در راستای جلوگیری از چینش مجدد تراکنش‌ها پیشنهاد داده است که در زنجیره‌های لایه۲ هیچ سکوئنسری وجود نداشته باشد.
در آربیتروم، می‌تواند زنجیره‌ای ایجاد شود که در آن هیچ نهاد مجوزداری حق مشخص کردن ترتیب تراکنش‌ها را ندارد و به این ترتیب، چینش تراکنش‌ها بر اساس قراردادهای صندوق ورودی تعیین می‌شود. یک زنجیره لایه۲ که فاقد سکوئنسر است ممکن است قابلیت کوتاه کردن زمان عکس‌العمل نسبت به لایه۱ خود از دست بدهد. اما این که هیچ‌کدام از طرفین درگیر در لایه۲ (از جمله ولیدیتورهای آربیتروم) نقشی در چینش تراکنش‌ها نداشته باشند به این معنا است که ام‌ای‌وی نیز نمی‌تواند وارد میدان شود.
چِین‌لینک (Chainlink)، شبکه معروف اوراکِل، نیز راهکاری برای جلوگیری از چینش مجدد تراکنش‌ها ارائه کرده است که خدمت چینش منصفانه (Fair Sequencing Service) و به طور خلاصه اِف‌اِس‌اِس (FSS) نام دارد. ایده پشت اِف‌اِس‌اِس این است که یک شبکه اوراکل تراکنش‌های ارسال‌شده به یک قرارداد خاص، شامل تراکنش‌ها و گزارش‌های اوراکل، را ترتیب‌دهی کند. از طریق اِف‌اِس‌اِس، به جای این که یک رهبر واحد ترتیب تراکنش‌ها را مشخص کند، نودهای اوراکل تراکنش‌ها را دریافت می‌کنند و سپس بر سر چینش آن‌ها به اجماع می‌رسند.
رویکرد دیگر، چیزی است که شبکه تایچی (Taichi) (که اکنون منحل شده) یا بلاکس‌روت (bloXroute) ارائه کرده‌اند. این راهکار به کاربران اجازه می‌دهد که با از میان برداشتن ممپول عمومی، تراکنش‌های خصوصی را مستقیماً به استخر استخراج ارسال کنند. این کار امکان حمله در ممپول را از بین می‌برد (همان‌طور که بیان شد، در ممپول تراکنش‌ها عمومی هستند و ربات‌های ام‌ای‌وی می‌توانند آن‌ها را پایش کنند).
در نمودار نشان داده شده است که شبکه تایچی چطور به کاربران امکان جلوگیری از حملات فرانت‌رانینگ را می‌دهد
نتیجه‌گیری: ارزش قابل‌استخراج ماینر به این زودی‌ها برطرف نمی‌شود
این یک واقعیت ثابت‌شده است که مشکلات ناشی از ام‌ای‌وی، بسیار جدی هستند و باید آن‌ها را برطرف نموده یا به حداقل رساند. اگرچه در مورد جنبه‌های خوب و بد ام‌ای‌وی کشمکش‌هایی وجود دارد، هر دو طرف فعالانه بر روی راه‌حل‌های مختلف کار می‌کنند. مواردی که ما به آن‌ها پرداختیم فقط قسمت اندکی از این موضوع را پوشش داده است. افرادی که مایل به بیشتر دانستن در مورد اکوسیستم ام‌ای‌وی هستند می‌توانند به منابع جامع‌تری مانند ام‌ای‌وی ویکی (MEV wiki ) مراجعه کنند.
مترجم: رائفه خلیلی
منبع:pantherprotocol
