سقوط FTX، درس عبرتی برای حضانت از دارایی کاربران

به گزارش واحد ترجمه گذارنیوز، اسم صرافی «اف تی ایکس» FTX  این روزها ورد زبان همه فعالان عرصه کریپتو شده است. برای کسانی که در بازار رمزارزها فعال هستند، سقوط این صرافی یک ضربه مهیب بوده است؛ با این وجود، سال پرفراز و نشیب این صنعت، به تدریج به پایان خود نزدیک می شود.

بر اساس پرونده مربوط به ورشکستگی FTX، این فروپاشی عواقب شدیدی را به دنبال دارد؛ به گونه ای که بیش از یک میلیون شخص و کسب‌وکار، پس از فروپاشی صرافی یادشده، بدهکار هستند. با ادامه تحقیقات در مورد این فروپاشی، مطمئناً این تحقیقات طی تغییرات نظارتی از طریق قانون‌گذاران یا از طریق آژانس های فدرال ادامه خواهد یافت.

در حالی که رگولاتورها ممکن است از اینکه این رسوایی تحت نظارت آنها رخ نداده، احساس آرامش می کنند، اما از طرف دیگر این رخداد نشان می دهد که هنوز در خصوص مبادلات رمزارز اقدامات کافی توسط قانون‌گذاران سراسر جهان انجام نشده است؛ درحالی که بسیاری از رگولاتورها از وجود چارچوب های روشن و واضح در این صنعت استقبال می کنند.

برخی از فعالان این عرصه معتقدند که قانون‌گذاران به دلیل اجازه دادن به اینگونه اقدامات توسط FTX یا حتی تشویق این صرافی برای انجام این رفتارها و در نتیجه ایجاد بسیاری از ارزهای دیجیتال ناقص و ناکارآمد مقصر هستند. البته چندان هم غیر منصفانه نیست که بگوییم رگولاتورها تا حدی در این فاجعه مقصر هستند. دلیل این طرز تفکر این است که آنها مسئول حفظ امنیت دارایی های مردم بودند، اما به وظیفه خود عمل نکردند. بنابراین، عدم اقدام به موقع و نادیده گرفتن رفتارهای FTX نیز به همان اندازه به اعتبار قانون‌گذاران آسیب می رساند، زیرا آنها به عنوان نهادی بی مسئولیت شناخته می شوند که کار شایان توجهی برای محافظت از دارایی کاربران انجام نداده است.

«براد گارلینگ‌هاوس»، مدیرعامل ریپل، در توییتی که 10 نوامبر منتشر کرد، نوشت: «سنگاپور یک چارچوب صدور مجوز، طبقه بندی توکن و بسیاری موارد دیگر دارد. آنها می‌توانند به‌طور مناسب بازار رمزارزها را تنظیم کنند و بگویند که بهترین توکن چیست؟. رگولاتورها می‌ دانند که همه توکن‌ ها در دسته اوراق بهادار قرار نمی گیرند… برای محافظت از مصرف‌ کنندگان، ما به راهنمایی‌ های نظارتی شرکت ‌هایی نیاز داریم که اعتماد و شفافیت را تضمین کند.»

رمزارزها یک طبقه دارایی منحصر به فرد و در حال گسترش هستند. هرچه این بخش بدون مقررات به حرکت خود ادامه دهد، پتانسیل بیشتری برای رویدادها و بحران های منفی وجود خواهد داشت. با توجه به جدید بودن این نوع از دارایی و ماهیت بین المللی رمزارزها، جای تعجب نیست که رگولاتورها با چالش بی سابقه ای روبرو هستند، که رهایی از آن دشوار است.

با این حال، عدم اقدام به موقع رگولاتورها، عامل اصلی است که به سم بنکمن-فرید این امکان را داد تا با دستکاری حساب و دارایی‌ های مشتریان، از اندوخته رمزارزهای آنها به نفع خود سوءاستفاده کند. البته اگر نظارت کافی وجود نداشته باشد، هر نوع نهاد خدمات مالی از جمله بانک ‌ها ممکن است وسوسه شوند از مشتریان خود استفاده کنند. بنابراین، آنها ریسک آن را می پذیرند که به قیمت در معرض خطر قرار دادن کل دارایی نهاد مالی خود، سود خود را افزایش دهند.

در نگاهی مقایسه ای بین رفتارهای نهادهای قانونمند و بدون قانون، بهترین مثال بانکِ رمزارز «نوری» (Nuri) مستقر در آلمان است که به ۵۰۰ هزار کاربر خود اعلام کرد که پیش از تعطیلی و انحلال شرکت، دارایی های خود را از حساب ها برداشت کنند؛ این دقیقا برعکس اقدامی است که شرکت های بدون نظارت و بی قانونی مانند FTX و سایر صرافی های کریپتو انجام می دهند و به سادگی دارایی‌ های مشتریان خود را مسدود کرده و به آنها امکان خارج کردن سرمایه هایشان را ندادند.

مسلّم است که برای هر کسب‌وکاری که دارایی‌ های ثالثی مانند صرافی‌های متمرکز و پلتفرم‌ های وام دهی را در اختیار دارد، بهتر و منطقی است که تحت همان سطح نظارت و دستورالعمل‌ هایی قرار گیرد که بانک‌ ها قرار دارند. با این وجود، اگر بانک‌ های سنتی این کار را انجام دهند، ممکن است سودمندتر باشد. بنابراین بانک باید در نقش شخص ثالث قابل اعتماد و نهادی که به طور مستقیم در حوزه رمزارز، به مشتریان خود خدمات ارائه می دهد، وارد عمل شود. تاریخچه بانک ها در طول قرن ها به عنوان یک واسطه قابل اعتماد به آنها سطحی از اعتماد و امنیت می دهد که باعث می شود این موسسه ها بتوانند به مصرف کنندگان کمک کند تا با سهولت بیشتری از خدمات رمزارزها استفاده کنند.

در حالی که دنیای رمزارزها همچنان منتظر مداخله گسترده قانون گذاران است، بانک ها باید رهبری را در دست بگیرند و برای کاهش خطرات و ضررهایی که امروزه میلیون‌ ها کاربر کریپتو را تحت تاثیر قرار می دهد، دارایی‌ های دیجیتال جدید را بپذیرند.

یادداشت سردبیر:
از آنجا که ممکن است هر صرافی زیر نظر نظام های قضایی مختلفی قرار بگیرد، ممکن است مالک یک صرافی کریپتو اقدام به خروج از دامنه های قضایی نماید و در جزیره ای جداگانه اقدام به فعالیت کند؛ مانند فعالیت صرافی بایننس و FTX. آنچه که در طول هفته های گذشته اتفاق افتاد، منجر به بحث درباره مفهوم Proof of Reserve گردید که صرافی ها را ملزم به رعایت اصول مدیریت ریسک و همچنین اعلام شفافیت در رفتار با دارایی های کاربران می‌ کند. در کشور ایران نیز، صرافی های رمزارزی با هماهنگی هر نهاد یا سازمانی که مورد نیاز است، دیر یا زود می بایست اقدام به تبیین فرایند حضانت از دارایی کاربران نمایند، تا اتفاقی مشابه با آنچه شاهد بودیم، در ایران رخ ندهد.

سلب مسئولیت: تلاش گذارنیوز مبتنی بر ارائه محتوای مفید صرفاً جهت افزایش آگاهی مخاطب است و توصیه مالی محسوب نمی‌گردد.

مترجم: سیده مریم سیدان

ویراستار: تارا هدایتی

منبع: cointelegraph