نحوه ردیابی بیت کوین توسط مقامات دولتی
امروزه اخبار رگولاسیون رمزارز و مشمول مالیات شدن ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف بر سر زبان‌ها است. تیم ترجمه گذارنیوز، در این مقاله به نقل از کوین تلگراف (Cointelegraph) به سوالاتی درباره قابلیت ردیابی بیت کوین توسط دولت‌ها پاسخ می‌دهد:
۱. آیا دولت می‌تواند از طریق ردیابی بیت کوین، افراد مالک را شناسایی کند؟
ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین (BTC) در مکانیزم فناوری بلاکچین قرار دارند. یکی از ویژگی‌های اساسی این فناوری، «شفافیت» است. به این معنی که، هر شخصی، از جمله دولت می‌تواند تمام تراکنش‌های انجام شده در دنیای ارز دیجیتال را از طریق بلاکچین مشاهده کند.
تراکنش‌های بیت کوین به دلیل ماهیت شفاف فناوری بلاکچین، در دسترس عموم قرار دارند. علاوه بر این تاریخچه تراکنش‌های بیت کوین دائما در بلاکچین آن ذخیره می‌شود. یعنی مشاهده تراکنش‌های بیت کوین کار دشواری نیست. بنابراین دولت در قالب مقامات مجری قانون ممکن است آنچه که در بلاکچین بیت کوین می‌گذرد را تحت نظر داشته باشد.
بنابراین، آیا مقاماتی مانند پلیس، اداره تحقیقات فدرال (FBI) و سازمان خدمات درآمد داخلی (IRS) می‌توانند مالکیت بیت کوین را ردیابی کنند؟ آیا این مقامات میدانند که چه کسی مالک کدام بیت کوین ها است؟ قابلیت ردیابی بیت کوین و تراکنش‌های آن به این بستگی دارد که آیا فعالیت تراکنش‌های فرد بر روی بلاکچین بیت کوین به اطلاعات هویتی او اتصال دارد یا خیر.
همه می‌توانند تمامی تراکنش‌های انجام شده از آدرس تمامی کیف پول های بیت کوین را مشاهده کنند. مقامات برای اینکه بفهمند بیت کوین از کجا آمده و به کجا ارسال شده، می‌توانند آدرس کیف پول های استفاده شده برای انتقال را مورد بررسی قررار دهند. به این ترتیب، مقامات بینشی در مورد اینکه چه اتفاقاتی در چه زمانی رخ داده پیدا می‌کنند.
بسیاری از کاربران بیت کوین به نحوی (برای مثال، در صرافی‌های رمزارز متمرکز یا از طریق تراکنش با کیف‌پول‌های شناخته شده)، هویت خود را فاش می‌کنند. بنابراین، تراکنش‌های بیت کوین همیشه ۱۰۰ درصد ناشناس نیستند و دولت هر زمان که متوجه شود تراکنش‌های انجام شده به هویت یک فرد ارتباط داشته، می‌تواند مالکیت آن را ردیابی کند. دولت با استفاده از اطلاعات جدید به دست آمده می‌تواند اجباراتی مانند بدهی مالیاتی رمزارز یا بیت کوین را اعمال کند یا اینکه با رفتارهای مجرمانه‌ای چون پولشویی مبارزه کند.
۲. نحوه ردیابی بیت کوین توسط دولت به چه صورت است؟
فناوری بلاکچین بیت کوین در حقیقت ناشناس است اما در عین حال به خاطر ماهیت شفاف آن، قابل پیگیری نیز هست. بنابراین، می‌توان اطلاعات بیت کوین را «شبه-ناشناس» در نظر گرفت. آژانس‌های دولتی، متخصصان رمزارز را استخدام می‌کنند تا در ردیابی بیت کوین و تایید هویت به آن‌ها کمک کنند.
در عمل، نهادهایی چون پلیس، FBI یا IRS چطور می‌توانند به ردیابی بیت کوین دست بزنند؟
از آنجا که شاید این مجریان به طور مستقیم نتوانند در تراکنش‌های بیت کوین دخالتی داشته باشند، می‌توانند بلاکچین را تحت نظر گرفته و حرکات بیت کوین و الگوهای متعاقب آن را دنبال کنند. به این ترتیب، آن‌ها به دنبال یک پروفایل گشته و ناشناس بودن افرادی که در حال انجام تراکنش هستند را منحل می‌کنند.
بسیار خب، چرا دولت‌ها به ردیابی بیت کوین می‌پردازند و در این مسیر با چه کسانی همکاری دارند؟
نکته مهم اینجا است که اکثر تراکنش‌های بیت کوین با فعالیت‌های مجرمانه ارتباطی ندارند. با این حال، مجریانی مثل پلیس یا FBI هنوز در پی دستگیری افراد یا سازمان‌هایی هستند که از رمزارزهایی مانند بیت کوین برای مقاصد غیرقانونی مانند پولشویی یا کلاهبرداری استفاده می‌کنند. در عین حال، نهادی مثل سازمان درآمد داخلی (IRS)، می‌خواهد صاحبان، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران بیت کوین را ردیابی کند تا با توجه به افزایش سرمایه یا درآمد آن‌ها برایشان مالیات تعیین کند.
شرکت‌هایی مانند چین آنالیسیس (Chainanalysis)، خدماتی را برای نظارت و تحلیل بلاکچین ارائه می‌دهند. این شرکت‌ها به بررسی می‌پردازند که آیا بیت کوین خاصی که در حال جابجابی بین کیف پول‌ها است، به نحوی با فعالیت‌های مجرمانه ارتباط دارد یا خیر. این شرکت‌ها همچنین ممکن است، علاوه بر ردیابی بیت کوین در ردیابی برخی از وجوه ارزهای دیجیتال در سطح بین‌الملل با FBI همکاری کنند.
۳. آیا مقامات متوجه می‌شوند که بیت کوین چه زمانی و از کجا خریداری شده است؟
مقامات جدای از تجزیه و تحلیل داده‌ها یا همکاری با شرکت‌های خصوصی، ممکن است از صرافی‌های متمرکز رمزارز اطلاعات را درخواست کنند. صرافی‌های رمزارز متمرکز به دلیل مقررات موجود ممکن است موظف به همکاری با مقامات و به اشتراک‌گذاری چنین اطلاعاتی باشند. با وجود این نمی‌توان گفت که همه صرافی‌های رمزارز با مقامات همکاری می‌کنند.
صرافی متمرکز، نوعی صرافی رمزارز است که توسط یک نهاد واحد مدیریت می‌شود. کوین بیس (Coinbase) یک نمونه از این صرافی‌ها است. چنین نهادی برای گرفتن مجوز در یک کشور یا منطقه خاص، باید از رگولاسیون پیروی کند.
برای مثال، بسیاری از صرافی‌های متمرکز برای کاهش قابلیت ناشناسی کاربران و پیشگیری از استفاده غیرقانی از رمزارزها، دارای مرحله احراز هویت مشتری (KYC) هستند. کی‌وای‌سی (KYC)، به معنای احراز هویت مشتریان است و به این ترتیب این اطلاعات می‌توانند در بررسی فعالیت‌های بلاکچین به مقامات کمک کنند. در عمل، افراد برای دریافت مجوز معامله، سرمایه‌گذاری یا انجام تراکنش باید مجموعه‌ای از مدارک خود را در صرافی متمرکز ثبت کنند.
بعد از به انجام رسیدن احراز هویت مشتری، ممکن است مقامات این اطلاعات را از صرافی‌ها درخواست کنند، یا شاید صرافی موظف باشد که اطلاعات را با مراجع دولتی به اشتراک بگذارد. از آنجا که این نوع صرافی، اطلاعات شخصی و داده‌های تراکنش اشخاص را در دست دارد، پس دولت هم از این موارد آگاه خواهد بود. به این ترتیب، سازمان درآمد داخلی، با استفاده از اطلاعات صرافی‌های متمرکز و بررسی احراز هویت مشتریان و اطلاعات مرتبط شخصی آن‌ها، هویت مالکان کیف پول‌های ناشناس بیت کوین را شناسایی می‌کند و به این ترتیب، ردیابی بیت کوین میسر می‌شود.
با وجود این، همه صرافی‌ها برای ثبت نام به مشخصه تایید احراز هویت نیاز ندارند. برای مثال تطبیق صرافی‌های غیرمتمرکز یا دکس‌ها (DEXs) با رگولاسیون دشوار است چون فاقد دفتر مرکزی هستند و توسط یک شرکت متمرکز یا گروه کوچک اداره نمی‌شوند.
۴. تعیین مالیات با استفاده از ردیابی بیت کوین چگونه صورت می‌گیرد؟
نحوه گزارش قوانین و مالیات‌بندی بیت کوین به موقعیت خاص و کشور محل اقامت شخص بستگی دارد. برای مثال، افرادی که در ایالات متحده آمریکا مالیات پرداخت می‌کنند باید فروش‌ها و سایر رویدادهای شامل مالیات را گزارش کنند و هر یک از این تراکنش‌ها پیامدهای قانونی متفاوتی دارند.
در آمریکا، ارز رایج به دست آمده از فعالیت‌های رمزارزی هم به عنوان سود تحقق یافته در نظر گرفته می‌شود، برای آن با نرخ خاصی مالیات تعیین شده و به عنوان سرمایه یا درآمد در نظر گرفته می‌شود. افرادی که در این کشور زندگی می‌کنند باید مراقب بروزرسانی‌های ارائه شده برای شرایط و تعهدات مالیاتی باشند.
رویدادهایی که شامل مالیات می‌شوند عبارتند از زمانی که فرد بیت کوین خود را با پول نقد معاوضه می‌کند، زمانی که بیت کوین را با یک رمزارز دیگر مبادله می‌کند یا زمانی که بیت کوین خود را برای خرید کالا یا خدمات خرج می‌کند. طبق آخرین اطلاعیه‌ها، افزایش سرمایه رمزارز در ایالات متحده آمریکا باید در فرم شماره ۸۹۴۹ ثبت شود.
همچنین، در صورتی که بیت کوین درآمد تلقی شود، یعنی وقتی حقوق فرد با بیت کوین پرداخت شده یا جنس یا خدماتی به واسطه بیت کوین فروخته می‌شود، به آن مالیات تعلق می‌گیرد. افراد مقیم آمریکا باید درباره رویدادهای مرتبط با بلاکچین (برای مثال پاداش استیک یا به دست آوردن یک دارایی جدید به سبب هاردفورک یا ایردراپ) دقت کافی داشته باشند چون ممکن است مشمول مالیات باشند.
از سوی دیگر، برخی از موقعیت‌ها شامل پرداخت مالیات نیستند. برای مثال، زمانی که شخص بیت کوین را به صورت منفعلانه نگه می‌دارد یا زمانی که آن را به عنوان کمک یا هدیه انتقال می‌دهد، مشمول مالیات نمی‌شود. بسته به موقعیت، ممکن است لازم باشد که اطلاعات این رویدادها از روی الزام یا وظیفه قانونی به سازمان IRS یا یک آژانس معتبر جایگزین گزارش شود.
۵. چه اتفاقی برای رمزارزهای گزارش نشده می‌افتد؟
بیت کوینی که برخلاف قانون گزارش نشده باشد ممکن است پیامدهای سنگینی برای زندگی شخصی یا مالی فرد به همراه داشته باشد. ممکن است فرد برای اظهارنامه نادرست دارایی به جریمه محکوم شود یا تحت شرایطی حتی ممکن است این حرکت جرم به شمار رود.
شاید این سوال پیش بیاید که آیا صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال به طور فعال به IRS گزارش می‌دهند یا خیر. صرافی‌های متمرکز، فرم‌های مالیاتی را برای IRS صادر می‌کنند. در عین حال، سازمان IRS، یک ابزار احراز هویت به نام جان دو سامنز (John Doe Summons) را برای صرافی‌هایی چون کوین‌بیس صادر کرده تا اطلاعات کاربران را دریافت کرده و افرادی که سعی در تقلب در تعهدات مالیاتی خود دارند را دستگیر کند.
اما این ابزارها تنها راهکاری نیست که IRS از آن برای اجرای قانون و اعمال مالیات استفاده می‌کند. به عنوان مثال، فرم ۱۰۴۰، به طور خاص از پرداخت کنندگان مالیات می‌پرسد که آیا آن‌ها با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین معامله داشته‌اند یا نه.
ممکن است برخی از افراد بدون توجه به قابلیت ردیابی بیت کوین، از گزارش تراکنش‌های رمزارز، درآمد یا سود سرمایه خود اجتناب کنند. وقتی پرداخت کنندگان مالیات در کشور آمریکا فعالیت‌های مشمول مالیات رمزارز خود را گزارش نکنند با حسابرسی یا روند تحقیقاتی IRS مواجه می‌شوند. در ادامه، ممکن است این عمل به عنوان فرار مالیاتی یا تقلب در نظر گرفته شود. حتی ممکن است افراد در نهایت مجبور به پرداخت جریمه شده یا با اتهامات کیفری رو به رو شوند. در واقع، فرار از مالیات جرم محسوب می‌شود. این مجازات ممکن است از ۵ سال زندان تا پرداخت ده‌ها هزار دلار جریمه، محکومیت داشته باشد.
مترجم: فاطمه غفاری
منبع: Cointelegraph
