بانک مرکزی هند و پیشنهاد روپیه دیجیتال در قالب CBDC

به گزارش واحد ترجمه گذارنیوز، بانک مرکزی هند در حالی که به دنبال افزایش آگاهی در مورد پروژه CBDC خود است، جوانب مثبت و منفی روپیه دیجیتال را تشریح کرد.

بانک مرکزی هند (RBI) در یادداشتی 51 صفحه‌ای که در 7 اکتبر (15 مهر) منتشر شد، ویژگی‌های پیشنهادی و استدلال پشت پروژه ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) در حال توسعه خود را تشریح کرده است. بانک مرکزی این کشور به دنبال افزایش آگاهی در مورد CBDCها است که توسط تعدادی از بانک‌های مرکزی در سراسر جهان در حال توسعه بوده و اهداف و انتخاب‌ها و همچنین عناصر بالقوه مثبت و منفی معرفی روپیه دیجیتال در هند را به وضوح تعریف می‌کند.

این سند، انگیزه‌های کلیدی برای صدور CBDC هند را خلاصه کرده و اعتماد، امنیت، نقدینگی و همچنین شرایط تسویه و یکپارچگی آن را به عنوان اجزای اصلی یک ارز دیجیتال مستقل بررسی می‌کند.

انگیزه بانک مرکزی هند از صدور یک CBDC چیست؟

انگیزه اصلی برای صدور CBDC در هند، کاهش هزینه‌های عملیاتی مربوط به مدیریت پول نقد فیزیکی در این کشور است. بانک مرکزی هند همچنین برای این پروژه بهبود شمول مالی را در کنار یک سیستم پرداخت انعطاف پذیر، کارآمد و نوآورانه پیشنهاد می‌کند.

بهبود پرداخت‌های برون ‌مرزی و فرایند تسویه ‌حساب‌ها نیز به عنوان یک ویژگی آفلاین برای CBDC مورد تاکید قرار گرفته است، که در مکان‌های دوردست و در مناطقی که برق پایدار یا دسترسی به شبکه تلفن همراه ندارند، مفید خواهد بود.

RBI مدت‌ها است که بلاکچین‌ها و ارزهای دیجیتال عمومی را در اختیار داشته است. با این سند، دیدگاه این نهاد مبنی بر اینکه ارزهای دیجیتال به دلیل نوسانات بازار، خطرات قابل ‌توجهی را برای مصرف‌کنندگان هندی ایجاد می‌کنند، نشان می‌دهد. در این یادداشت آمده است:

“این دارایی‌های دیجیتال به دلیل پیامدهای منفی خود در بخش‌های مالی، ثبات مالی و اقتصاد کلان هند را تضعیف می‌کنند.”

بانک مرکزی هند همچنین نگرانی خود را مبنی بر اینکه گسترش مداوم رمزارزها، توانایی این نهاد را در تنظیم سیاست پولی و سیستم پولی کاهش می‌دهد، اعلام کرد. بانک مرکزی این مسئله را تهدیدی برای ثبات مالی در هند می‌‌داند.

یک CBDC، به عنوان روپیه‌ی دیجیتال، برای داشتن مزایای عمومی ارزهای دیجیتال و در عین حال تضمین حفاظت از مصرف کننده با اجتناب از آنچه به عنوان “پیامدهای اجتماعی و اقتصادی مضر” توصیف می‌شود، معرفی می‌شود.

این یادداشت در ادامه به تشریح تفاوت‌های بین یک CBDC مناسب برای استفاده‌های خرد و عمده می‌پردازد که در مورد اول، به ارائه خدمات به بخش عمومی می‌پردازد، در حالی که در مورد دوم، دسترسی محدودی به مؤسسات مالی دارد. RBI اشاره کرد که ممکن است برای معرفی هر دوی این موارد در بازار هند، شرایط مناسبی وجود داشته باشد.

بانک مرکزی هند همچنین امکان صدور و مدیریت مستقیم و غیرمستقیم را مورد بررسی قرار داد. صدور مستقیم آن باعث می‌شود که RBI مسئول مدیریت کل سیستم باشد؛ در حالی که مدل غیر مستقیم شامل استفاده از واسطه‌هایی مانند بانک‌ها و سایر ارائه دهندگان خدمات پرداخت است.

بانک مرکزی هند همچنین خاطرنشان کرد که یک CBDC، برای استفاده خرد، با توجه به شباهت‌های آن با پول نقد فیزیکی، مورد مقبولیت واقع می‌شود. صدور CBDC مبتنی بر حساب نیز برای کاربران و استفاده‌ی عمده در نظر گرفته می‌شود.

این سند همچنین زیرساخت‌های بالقوه‌ای را در نظر می‌گیرد که مربوط به روپیه دیجیتال است و پایگاه‌های داده مرسوم با کنترل مرکزی یا فناوری دفتر کل توزیع شده (بلاکچین) را به عنوان دو گزینه روی میز برجسته می‌کند:

“در حالی که انتخاب‌های طراحی در مراحل اولیه خود قرار دارند، ملاحظات مربوط به فناوری ممکن است انعطاف‌پذیر نگه داشته شوند تا نیازهای در حال تغییر را بر اساس تکامل جنبه‌های تکنولوژیک CBDC ها در بر بگیرند.”

این یادداشت همچنین به نقش ارز فیزیکی در ارائه ناشناس بودن و جهانی بودن اشاره می‌کند. با توجه به اینکه تراکنش‌های دیجیتال ردپایی از خود به جای می‌گذارند، میزان ناشناس بودن ارائه شده هنوز در حال ارزیابی است؛ در حالی که بانک مرکزی پیشنهاد می‌کند که ناشناس بودن به میزان معقول، برای تراکنش‌های کم ارزش مانند پول نقد فیزیکی ممکن است یک “گزینه مطلوب” برای یک CBDC باشد.

توسعه مداوم روپیه دیجیتال احتمالاً شامل تعامل بیشتر ذینفعان و طراحی تکراری برای تولید یک CBDC است که مناسب طیف وسیعی از موارد است. بانک مرکزی هند همچنین بر مقاصد خود برای تکمیل اشکال فعلی پول و ارائه راه‌های جدید پرداخت دیجیتال به کاربران تاکید کرد.

مترجم: محمدامین علی‌زاده
منبع: Cointelegraph